اشهد ان لا الله الا الله و محمد صلي الله عليه و آله رسول الله و علي ولي الله يا مهدي ادركني عجل علي ظهوره. اكنون كه به جبهه رفتم دليلش را لزوم خود و امثال خود در اين محل مي‌ديدم جبهه‌اي كه از اسلام و قرآن دفاع مي‌كند از رهروان مسلمان شيعه دفاع مي‌كند جبهه‌اي كه دفاع آن از كشور و از ناموس مهمتر است. حال كه انشاءالله شهيد شدم به پدر و مادرم اعلام مي‌كنم كه اين نعمت را شكر زياد كنيد و قرباني هم بكنيد. گريه شما گريه ضعف نباشد گريه خشم و شادي باشد. پدر و مادرم در تربيت محسن و شكوه كوشش زياد كنيد هر چند آنها فكرشان مي‌رسد ولي حتماً اين كار را بكنيد. به مصطفي بگوييد بچه پسر اولش را محمدمهدي نامگذاري كند. از خواهرم هم مي‌خواهم كه در تربيت اسلامي فرزندانش بكوشد خلاصه امام را دعا زياد كنيد كه آيندگان قدر اين نعمت بزرگ را خواهند فهميد. چيزي هم اگر دارم خودمان هر طور مي‌دانيد عمل كنيد. اكنون شب جمعه و شب تولد نور بزرگ حضرت علي(ع) و شبي كه جمعه قبل حضرت امام پيروزي‌ها را در كربلا نويد داده به‌به چه شبي ما اكنون آماده حمله هستيم ديگر در آينده نمي‌دانم چه مي‌شود خدايا اين بنده كوچك گناهكار را ببخش و از اين دنيا ببر و عاقبت‌ بخيرم كن. از دوستان و آشنايان مي‌خواهم در مراسم تشييع جنازه و ختم شركت كنند مخصوصاً آقاي واحدي و اميني آقا رضا ساساني و حسين اوببي و ديگران تشكر كنيد. والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته. خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار. محمد ياسائي 16/2/61 ساعت 5/8 شب اين نامه در نيمه روشنايي با عجله نوشته شده است با پوزش.